ກ່ຽວກັບກະຊວງ
ປະຫວັດຄວາມເປັນມາຂອງຖໍ້າກະສິກໍາ ແລະ ຜົນງານກະຊວງກະສິກໍາ ແລະ ປ່າໄມ້ ປີ ຄ.ສ 1965- ປີ ຄ.ສ2024
ປື້ມປະຫວັດຄວາມເປັນມາຂອງຖໍ້າກະສິກໍາ ແລະ ຜົນງານກະຊວງກະສິກໍາ ແລະ ປ່າໄມ້ ປີ ຄ.ສ 1965 – ປີ ຄ.ສ 2024
ດາວໂຫລດຟາຍ:ປະຫວັດຄວາມເປັນມາຂອງຖໍ້າກະສິກໍາ ແລະ ຜົນງານກະຊວງກະສິກໍາ ແລະ ປ່າໄມ້ ປີ ຄ.ສ 1965- ປີ ຄ.ສ 2024
ສາມາດເຂົ້າອ່ານປື້ມສະບັບເຕັມໄດ້ທີ່ລິ້ງດ້ານລຸ່ມນີ້https://www.maf.gov.la/%e0%ba%a7%e0%ba%b2%e0%ba%a5%e0%ba%b0%e0%ba%aa%e0%ba%b2%e0%ba%99/
ເມື່ອຫວນຄືນເຖິງຂະບວນວິວັດແຫ່ງການຂະຫຍາຍຕົວຂອງຂະແໜງການກະສິກຳ ແລະ ປ່າໄມ້ ໄລຍະ 59 ປີຜ່ານມາ ເຫັນວ່າ ໄດ້ມີການເຕີບໃຫຍ່ເຂັ້ມແຂງຢ່າງບໍ່ຢຸດຢັ້ງ ເຊິ່ງໄດ້ຕິດພັນກັບການດໍາລົງຊີວິດຂອງປະຊາຊົນລາວ, ຕິດພັນຢ່າງແໜ້ນແຟ້ນກັບຂະບວນ ການຕໍ່ສູ້ກູ້ຊາດໃນທຸກຍຸກທຸກສະໄໝ ໄດ້ປະກອບສ່ວນສໍາຄັນຕໍ່ຜົນ ສຳເລັດຂອງການປະຕິວັດໃນແຕ່ລະໄລຍະຕະຫຼອດມາ. ພາຍຫຼັງປະ ເທດຊາດໄດ້ຮັບການສະຖາປະນາເປັນ ສາທາລະນະລັດ ປະຊາທິ ປະໄຕ ປະຊາຊົນລາວ ໃນວັນທີ 02 ທັນວາ 1975, ເປັນໄລຍະແຫ່ງ
ການປົກປັກຮັກສາ ແລະ ສ້າງສາພັດທະນາປະເທດຊາດ ຂະແໜງການກະສິກຳ ແລະ ປ່າໄມ້ ໄດ້ຕອບສະໜອງຄວາມຮຽກຮ້ອງຕ້ອງການອັນຮີບດ່ວນ ແນໃສ່ຮັບໃຊ້ແນວທາງນະໂຍບາຍຂອງພັກ ແລະ ລັດ, ຮັບໃຊ້ການສ້າງຕັ້ງອໍານາດການປົກຄອງໃໝ່, ຟື້ນຟູເສດຖະກິດ, ຮຳບາດແຜສົງຄາມ, ຂະແໜງຜະລິດກະສິກຳ, ປ່າໄມ້ ແລະ ຊົນລະປະທານ ໃນເວລານັ້ນໄດ້ກຳນົດໜ້າທີ່ການເມືອງ ແລະ ຈັດຕັ້ງປະຕິບັດການປະຕິວັດທັງ 3 ປະການໄປພ້ອມໆກັນຄື: 1) ການປະຕິວັດແຫ່ງການຜະລິດ, 2) ການປະຕິວັດທາງດ້ານວິທະຍາສາດ-ເຕັກນິກ, 3) ການປະຕິວັດທາງດ້ານແນວຄິດ-ວັດທະນະທໍາ, ອອກແຮງຟື້ນຟູ ແລະ ຂະຫຍາຍເສດຖະກິດ, ຈັດຕັ້ງການຜະລິດຄືນໃໝ່ໂດຍຖືເອົາກະສິກໍາ-ປ່າໄມ້ ເປັນພື້ນຖານເພື່ອຂະຫຍາຍອຸດສາຫະກໍາ, ເຊິ່ງໄດ້ຫັນເອົາການຜະລິດແບບທໍາມະຊາດກະແຈກກະຈາຍຫັນມາເປັນການຜະລິດຂະໜາດໃຫຍ່ ນໍາໃຊ້ເຕັກນິກວິຊາການທາງດ້ານກະເສດສຸມເທື່ອລະກ້າວ, ໂດຍຖືເອົາການຫັນເປັນອຸດສາຫະກໍາເປັນໜ້າທີ່ໃຈກາງຕະຫຼອດໄລຍະຂ້າມຜ່ານຂຶ້ນສູ່ສັງຄົມນິຍົມ, ກໍ່ສ້າງລະບອບເປັນເຈົ້າລວມໝູ່ສູ່ສັງຄົມນິຍົມ, ໄດ້ເອົາໃຈໃສ່ຜັນຂະຫຍາຍແນວທາງນະໂຍບາຍ, ມະຕິຄໍາສັ່ງຂອງພັກ ເຂົ້າສູ່ການເຄື່ອນໄຫວວຽກງານຕົວຈິງຂອງຂະແໜງການກະສິກຳ ແລະ ປ່າໄມ້, ສາມາດປະຕິບັດໜ້າທີ່ການເປັນເສນາທິການດ້ານການຜະລິດກະສິກຳ ພ້ອມທັງປະກອບສ່ວນໃນການຜະລິດສະບຽງອາຫານ, ວຽກງານຫຼຸດຜ່ອນຄວາມທຸກຍາກ, ວຽກງານຄຸ້ມຄອງປ່າໄມ້. ຕະຫຼອດໄລຍະຜ່ານມາ ສາມາດເວົ້າໄດ້ວ່າ ພວກເຮົາມີຄວາມເອກອ້າງຕໍ່ບັນດາຜົນສໍາເລັດແຫ່ງການເຄື່ອນໄຫວວຽກງານຂອງຂະແໜງການກະສິກຳ ແລະ ປ່າໄມ້ ທີ່ໄດ້ຮັບການພັດທະນາ ແລະ ມີບາດກ້າວຂະຫຍາຍຕົວຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງ.
ດັ່ງນັ້ນ, ໃນໂອກາດ ຮຽບຮຽງປະຫວັດຄວາມເປັນມາຂອງ ຖໍ້າກະສິກໍາ ແລະ ຜົນງານກະຊວງກະສິກຳ ແລະ ປ່າໄມ້, ພວກເຮົາຈຶ່ງໄດ້ຮຽບຮຽງຈັດພິມເຜີຍແຜ່ປື້ມຫົວນີ້ອອກມາເປັນຄັ້ງທໍາອິດເພື່ອເປັນການຫວນຄືນປະຫວັດສາດແຫ່ງການກຳເນີດ ແລະ ຂະຫຍາຍຕົວຂອງຂະແໜງການກະສິກຳ ແລະ ປ່າໄມ້ ເຊິ່ງແມ່ນຜົນງານການປະກອບສ່ວນຢ່າງໃຫຍ່ຫຼວງ ຂອງພະນັກງານການນໍາທຸກຂັ້ນ, ພະນັກງານລັດຖະກອນທັງໝົດໃນຂະແໜງການກະສິກຳ ແລະ ປ່າໄມ້ ແຕ່ອາດີດມາເຖິງປັດຈຸບັນ ແລະ ເພື່ອເປັນການສະແດງຄວາມຮູ້ບຸນຄຸນ ມາຍັງການນໍາຂັ້ນສູງຂອງພັກ-ລັດ ທີ່ຍາມໃດກໍໍ່ໄດ້ໃຫ້ ການຊີ້ນໍາຢ່າງໃກ້ຊິດແກ່ຂະແໜງການກະສິກຳ ແລະ ປ່າໄມ້ ຂອງພວກເຮົາຕະຫຼອດມາ, ເຮັດໃຫ້ພວກເຮົາສາມາດປະຕິບັດໜ້າທີ່ການເມືອງຂອງຕົນໄດ້ຢ່າງມີຜົນສໍາເລັດອັນຈົບງາມ, ປະກອບສ່ວນເຂົ້າໃນການປົກປັກຮັກສາ ແລະ ສ້າງສາພັດທະນາປະເທດຊາດ ຕາມແນວທາງນະໂຍບາຍຂອງພັກ-ລັດ ທີ່ກຳນົດໄວ້. ພວກເຮົາຂໍຢືນຢັນວ່າພາຍໃຕ້ການຊີ້ນໍາຂອງຄະນະພັກ-ຄະນະນໍາທຸກຂັ້ນ ແລະ ຄວາມບຸກບືນຫ້າວຫັນຂອງພະນັກງານຂະແໜງການກະສິກຳ ແລະ ປ່າໄມ້, ພວກເຮົາຈະສືບຕໍ່ເສີມຂະຫຍາຍບົດຮຽນ ແລະ ແບບຢ່າງອັນດີງາມ ຂອງບັນດາພະນັກງານການນໍາຫຼັກແຫຼ່ງຮຸ່ນກ່ອນທີ່ໄດ້ສ້າງໄວ້ໃຫ້ກາຍເປັນມູນເຊື້ອອັນດີງາມ ແລະ ກາຍເປັນມູນມໍລະດົກຕົກທອດແກ່ພະ ນັກງານຂອງຂະແໜງການກະສິກຳ ແລະ ປ່າໄມ້ ໃນຮຸ່ນຕໍ່ໄປ.
ພວກເຮົາເຊື່ອໝັ້ນວ່າ ປື້ມຫົວນີ້ຈະເປັນແຫຼ່ງຂໍ້ມູນທີ່ສໍາຄັນ ແລະ ເປັນຊັບສົມບັດທີ່ມີຄ່າ ໃຫ້ແກ່ການຮຽນຮູ້ ແລະ ສ້າງຄວາມເຂົ້າໃຈຢ່າງເລິກເຊິ່ງ ກ່ຽວກັບຂະບວນວິວັດແຫ່ງການກຳເນີດ ແລະ ການຂະຫຍາຍຕົວຂອງຂະແໜງການກະສິກຳ ແລະ ປ່າໄມ້ ໂດຍສະເພາະພະນັກງານ ໃນຂົງເຂດກະສິກຳ ແລະ ປ່າໄມ້ ກໍ່ຄືປະຊາຊົນລາວບັນດາເຜົ່າ ໃນຂອບເຂດທົ່ວປະເທດ ເພື່ອເປັນບົດຮຽນໝູນໃຊ້ເຂົ້າໃນວຽກງານຕົວຈິງໃຫ້ເກີດປະໂຫຍດສູງສຸດ. ພ້ອມນີ້, ກ່ໍຫວັງວ່າປື້ມຫົວນີ້ຈະເປັນແຮງກະຕຸກຊຸກຍູ້ໜຶ່ງເຮັດໃຫ້ພະນັກງານຮຸ່ນປັດຈຸບັນ ແລະ ຮຸ່ນສືບທອດສືບຕໍ່ພາລະກິດໃນການພັດທະນາຂະແໜງການກະສິກຳ ແລະ ປ່າໄມ້ ເພື່ອປະກອບສ່ວນເຂົ້າໃນການພັດທະນາເສດ ຖະກິດ-ສັງຄົມ ໃຫ້ມີການເຕີບໃຫຍ່ຂະຫຍາຍຕົວຢ່າງບໍ່ຢຸດຢັ້ງ ແລະ ສາມາດເຊື່ອມໂຍງກັບພາກພື້ນ ແລະ ສາກົນໄດ້ດີຍິ່ງຂຶ້ນໄປໃນອະນາຄົດ.
ປື້ມເຫຼັ້ມນີ້ ແມ່ນໝາກຜົນຂອງການລວມຍອດຂອງການຂຸດຄົ້ນ, ເກັບກໍາ, ຄົ້ນຄວ້າວິໄຈ ເລືອກເຟັ້ນ ແລະ ສັງລວມບັນດາຂໍ້ມູນຈາກຫຼາຍພາກສ່ວນ, ການຈັດຕັ້ງ ແລະ ລວມທັງຈາກບຸກ ຄົນທີ່ໄດ້ເຄື່ອນໄຫວວຽກງານດັ່ງກ່າວໃນເວລານັ້ນ ລວມທັງຄໍາເຫັນສໍາພາດຕ່າງໆ ແຕ່ກໍ່ຄົງປາສະ ຈາກບໍ່ໄດ້ຂໍ້ຜິດພາດຂາດຕົກບົກຜ່ອງ.
ດັ່ງນັ້ນ, ຄະນະຮຽບຮຽງ ແລະ ຈັດພິມປື້ມເຫຼັ້ມນີ້ຫວັງຢ່າງຍິ່ງວ່າ ຈະໄດ້ຮັບຄໍາຕໍານິຕິຊົມຈາກຜູ້ອ່ານເພື່ອຊ່ວຍປັບປຸງໃຫ້ມີຄວາມສົມບູນກວ່າເກົ່າ.
ນັບແຕ່ວັນສະຖາປະນາ ສາທາລະນະລັດປະຊາທິປະໄຕ ປະຊາຊົນລາວ ເປັນຕົ້ນມາ ພັກ ແລະ ລັດຖະບານໄດ້ເປັນຫ່ວງເປັນໄຍເອົາໃຈໃສ່ ວາງແນວທາງນະໂຍບາຍ ອັນຖືກຕ້ອງ ແລະ ສະຫລາດສ່ອງໃສ ໂດຍຖືເອົາການງານ ກະສິກຳ ແລະ ປ່າໄມ້ ເປັນພື້ນຖານໃຫ້ແກ່ ການກໍ່ສ້າງ ແລະ ຂະຫຍາຍ ອຸດສາຫະກຳພາຍໃນປະເທດໃຫ້ຈະເລີນກ້າວຂື້ນເທື່ອລະກ້າວ.ທຸກມະຕິຂອງສູນກາງກໍ່ມີການກຳນົດແນວທາງນະໂຍບາຍ ແລະ ຄາດຫມາຍ ລະອຽດ ກ່ຽວກັບ ວຽກງານກະສິກຳ ແລະ ປ່າໄມ້. ຢູ່ໃນແຜນພັດທະນາເສດຖະກິດ ສັງຄົມ ຂອງລັດຖະບານ ແຕ່ປີ 1978-1980 (ແຜນພັດທະນາ ເສດຖະກິດ-ສັງຄົມ 3ປີ) ແລະແຜນ 5 ປີ (1981-1985) ສະບັບທີ I ຫາສະບັບທີ V (2001-2005) ກໍ່ໄດ້ບູລິມະສິດໃນການສູມທືນ ຮອນໃສ ໃນການພັດທະນາທາງດ້ານກະສິກຳ-ປ່າໄມ້ແລະ ກໍ່ສ້າງພະນັກງານໃນຂະແຫນງການ ຈົນເຮັດໃຫ້ຂະແຫນງການດັ່ງກ່າວ ໄດ້ຮັບການພັດທະນາເລື້ອຍມາ.
ພວກເຮົາເຫັນແຈ້ງວ່າ ຜ່ານໄລຍະ 30 ປີ ແຫ່ງການສ້າງ ແລະ ຂະຫຍາຍລະບອບປະຊາທິປະໄຕ ປະຊາຊົນໂດຍສະເພາະໃນຊວງ 20 ປີ ແຫ່ງການດຳເນີນພາ ລະກິດປ່ຽນແປງໃຫມ່ມານີ້, ຂະແຫນງການ ກະສິກຳ ແລະ ປ່າໄມ້ ໄດ້ຕັ້ງຫນ້າປະກອບສ່ວນ ເພື່ອເຮັດໃຫ້ແຜນການພັດທະນາເສດຖະກິດ-ສັງຄົມຂອງລັດຖະບານ ປາກົດຜົນເປັນຈີງ.
ໃນຊຸມປີຜ່ານມານີ້, ພວກເຮົາສູມໃສປັບປຸງ ວິທີການລົງຊຸກຍູ້ ສ້າງຂະບວນການ ການຜະລິດ ກໍ່ຄືການສ້າງຜື້ນຖານໂຄງລາງ ໄປພ້ອມໆ ກັນ ເຊີ່ງສະແດງ ອອກໃນການຜັນທິດເອົາພະນັກງານວິຊາການລົງຮາກຖານ ຊ່ວຍແຂວງ, ເມືອງ ແລະ ບ້ານ ນຳເອົາແນວພັນ ແລະ ເຕັກນິກໃຫມ່ ເພື່ອສົ່ງເສີມຊາວກະສິກອນ, ສ້າງຄອບຄົວຕົວ ແບບ ແນ່ໃສ່ແກ້ບັນຫາການຜະລິດສະບຽງອາຫານ ແລະ ການຜະລິດເປັນສີນຄ້າ.ໃຫ້ສຳເລັດຜົນ. ພ້ອມດຽວກັນນັ້ນ, ກະຊວງກະສິກຳ ແລະ ປ່າໄມ້ ພ້ອມດ້ວຍອຳນາດການປົກຄອງຖ້ອງຖິນ ກໍ່ໄດ້ຊອກຫາວິທີການແແກ້ໄຂ ແລະ ນຳໃຊ້ບັນດາມາດຕະການໃນການປັບປຸງ ແລະ ຂະຫຍາຍ ຊົນລະປະທານ ດ້ວຍຫລາຍຂະຫນາດ ເພື່ອຕ້ານໄພແລ້ງ, ຕ້ານນ້ຳຖ້ວມ, ຊຸກຍູ້ການພະລິດຂອງ ປະຊາຊົນໃຫ້ມີການຂະຫຍາຍຕົວດ້ວຍການສົ່ງເສີມເຮັດກະເສດສຸມ, ຂະຫຍາຍໂຄງລາງພື້ນຖານ ວັດຖຸເຕັກນິກ, ການກໍ່ສ້າງສູນ, ສະຖານີ ຂະຫຍາຍພັນພືດ, ພັນສັດ ໂຮງງານເມັດພັນ, ໂຮງງານອາຫານສັດ, ໂຮງງານຝຸນຊີວະພາບ ປາ ແລະ ແນວພັນໄມ້ອຸດສາຫະກຳ ຂະຫຍາຍກຳ ລັງການຜະລິດ ດ້ວຍວິທີນຳໃຊ້ກົນຈັກ ເຮັດໃຫ້ຜົນຜະລິດກາຍເປັນສີນຄ້າ ຮັບໃຊ້ພາຍໃນ ແລະ ສົ່ງອອກ.ໄປຄຽງຄູ່ກັນໄປນັ້ນ, ດ້ານຄຸ້ມຄອງມະຫາພາກ ໃນການພັດທະນາ ກະສິກຳ-ປ່າໄມ້ ພວກເຮົາໄດ້ອອກແຮງຄົ້ນຄວ່າ ແລະ ສົມທົບກັບຂະແຫນງການທີ່ກ່ຽວຂ້ອງ ສ້າງ ລະບົບກົດຫມາຍ ເພື່ອຄຸ້ມຄອງວຽກງານອອກເປັນແຕ່ລະໄລຍະ. ມາຮອດປະຈຸບັນ ມີກົດຫມາຍຈຳນວນ 4ສະບັບຄື: ກົດຫມາຍວ່າດ້ວຍກະສິກຳ, ກົດຫມາຍວ່າດ້ວຍ (ຂໍອະໄພຍັງບໍ່ທັນໄດ້ຂໍ້ມູນ) ແມ່ນ້ຳຂອງ ຊຶ່ງແມ່ນແມ່ນ້ຳໃຫຍ່ ໄຫຼຜ່ານ 12 ແຂວງ ແລະ ມີຄວາມຍາວ ແຕ່ເໜືອຮອດໄຕ້ ຂອງປະເທດປະມານ 1.800 ກິໂລແມັດ ພ້ອມດ້ວຍສາຂາຄື: ນ້ຳອູ, ນ້ຳຄານ, ນ້ຳງື່ມ, ນ້ຳກະດິງ, ເຊບັ້ງໄຟ, ເຊບັ້ງຫຽງ, ເຊໂດນ, ເຊຂະໝານ ແລະ ເຊກອງ, ຊຶ່ງເປັນທ່າແຮງ ໃຫ້ແກ່ ການປູກຝັງ ແລະ ລ້ຽງສັດ.
ພູມອາກາດ ສ່ວນໃຫຍ່ແມ່ນລະດູຝົນ ທີ່ມີອຸນຫະພູມສູງ ແລະ ມີຄວາມຊຸ່ມຕະຫຼອດປີ ມີລະດັບນ້ຳຝົນສູງລະຫວ່າງ ກາງເດືອນເມສາ ຫາ ກາງເດືອນ ຕຸລາ, ເຖິງຢ່າງໃດກໍ່ຕາມ ເພື່ອຮັບປະກັນ ລະດັບນ້ຳໃນການຜະລິດເຂົ້ານາປີ ຈຳເປັນຕ້ອງມີນ້ຳຝົນ ປະມານ 200 ມມ ຕໍ່ເດືອນແຕ່ຝົນຕົກຕົວຈິງມັກຈະບໍ່ໄດ້ລະດັບຕະຫຼອດໄລຍະເດືອນຕ່າງໆ ລະຫວ່າງເດືອນ ພຶດສະພາ ຫາ ເດືອນ ກັນຍາ.
ຊັບພະຍາກອນປ່າໄມ້:
ຜົນການສຳຫຼວດປ່າໄມ້ ປີ 1989 ໄດ້ຢັ້ງຢືນຢ່າງເປັນທາງການວ່າ ສປປ ລາວ ມີເນື້ອທີ່ປ່າໄມ້ ປະມານ 47% ຫຼື ປະມານ 11,2 ລ້ານ ເຮັກຕາ. ມີປ່າສະຫງວນແຫ່ງຊາດ 20 ແຫ່ງ, ເຂດເຊື່ອມຕໍ່ 2 ເຂດ, ປ່າສະຫງວນຂອງແຂວງ 57 ແຫ່ງ, ປ່າສະຫງວນຂອງເມືອງ 144 ແຫ່ງ, ປ່າປ້ອງກັນ
ຂອງແຂວງ 23 ແຫ່ງ ແລະ ປ່າປ້ອງກັນຂອງເມືອງ 52 ແຫ່ງ ເຮັດໃຫ້ທົ່ວປະເທດ ມີເນື້ອທີ່ປ່າອະນຸລັກ ທັງໝົດ 5,3 ລ້ານເຮັກຕາ ຫຼື 22,6 % ຂອງເນື້ອທີ່ທັງໝົດຂອງປະເທດ. ຊັບພະຍາກອນປ່າໄມ້ ມີບົດບາດສຳຄັນ ຕໍ່ການສ້າງລາຍຮັບຂອງປະເທດ, ເປັນແຫຼ່ງສະບຽງອາຫານ ແລະ ແຫຼ່ງລາຍໄດ້ເພີ່ມຂອງຄອບຄົວຊາວຊົນນະບົດ.
ຊີວະນາໆພັນ:
ສປປ ລາວ ເປັນປະເທດໜຶ່ງ ທີ່ມີຄວາມອຸດົມສົມບູນ ທາງດ້ານຊີວະນາໆພັນ ໂດຍມີພັນພຶດ ແລະ ພັນສັດ ຢ່າງຕ່ຳ 8.100 ຊະນິດ, ໃນນີ້ມີ: ສັດເລືອຄານແລະ ເຄີ່ງບົກເຄີ່ງນ້ຳ 166 ຊະນິດ, ນົກ 700 ຊະນິດ ແລະ ສັດລ້ຽງລູກດ້ວຍນ້ຳນົມ 11 ຊະນິດ, ປາ ຈຳນວນ 87 ຕະກຸນ.
ສປປ ລາວ ເປັນສູນກາງແຫຼ່ງກຳເນີດຂອງເຂົ້າໜຽວ ແຫ່ງສຳຄັນອັນດັບທີ່ 2 ຂອງໂລກ ທີ່ມີແນວພັນເຂົ້າພື້ນເມືອງ ຫຼາຍກ່ວາ 13.000 ຊະນິດ. ນອກນີ້ ກໍ່ຍັງມີຊັບພະຍາກອນແຮ່ທາດ ທີ່ຍັງບໍ່ທັນໄດ້ຂຸດຄົ້ນຢ່າງຫຼວງຫຼາຍ, ມີແຫຼ່ງທຳມະຊາດ ທີ່ງົດງາມ, ມີ ສະຖານທີ່ປະຫວັດສາດ ແລະ ວັດທະນະທຳ ທີ່ມີຊື່ສຽງຫຼາຍແຫຼ່ງ ແລະ ອື່ນໆ.
ປະເທດໄດ້ແບ່ງເຂດບໍລິຫານເປັນ 16 ແຂວງ 1 ນະຄອນຫຼວງ ແລະ 1 ເຂດພິເສດ, ມີທັງໝົດ 445.000 ຄົວເຮືອນ ໃນ 11.500 ບ້ານ ມີພົນລະເມືອງທັງໝົດ ປະມານ 5.8000.000 ຄົນ (ປີ 2005).
ພາກເຫນືອ: ປະກອບມີແຂວງ ບໍ່ແກ້ວ, ຫົວພັນ, ຫລວງນ້ຳທາ, ຫລວງພະບາງ, ອຸດົມໄຊ, ຜົ້ງສາລີ, ໄຊຍະບູລີ ແລະ ຊຽງຂວາງ (8ແຂວງ)
ພາກກາງ: ປະກອບມີ ແຂວງວຽງຈັນ, ເຂດພິເສດໄຊສົມບູນ, ນະຄອນຫລວງວຽງຈັນ, ຄຳມ່ວນ,ບໍລິຄຳໄຊ ແລະ ສະຫວັນນະເຂດ(4ແຂວງ 1ນະຄອນຫລວງ ແລະ 1 ເຂດພິເສດໄຊສົມບູນ)
ພາກໃຕ້: ປະກອບມີ ແຂວງ ອັດຕະປື, ຈຳປາສັກ, ສາລະວັນ ແລະ ເຊກອງ(4ແຂວງ)
ການຍພັດທະນາຕາມເຂດແຄ້ວນ
ການພັດທະນາເຂດທົ່ງພຽງ:
ນະໂຍບາຍ: ສົ່ງເສີມການຜະລິດ ເຮັດໃຫ້ການຜລິດມີການຂະຫຍາຍຕົວ ດ້ວຍຈັງຫວະທິ່ຫນັກແຫນ້ນ ຢູ່ເຂດທົ່ງພຽງ ລຽບຕາມແມ່ນ້ຳຂອງ ເພື່ອຮັບປະກັນສະບຽງອາຫານ ແລະ ຍູ້ແຮງການຜະລິດ ສິນຄ້າດ້ານ ກະສິກຳ, ການລ້ຽງສັດ, ການລ້ຽງປາ ເພື່ອສະຫນອງໃຫ້ແກ່ການຊົມໃຊ້ພາຍໃນ ແລະ ເປັນຂາອອກ.
ຍຸດທະສາດ: ພັດທະນາ, ຟື້ນຟູ ແລະ ຂະຫຍາຍ ລະບົບຊົນລະປະທານ, ສ້າງຄວາມແຂ້ມແຂງໃຫ ຊຸມຊົນ ໃນການຄຸ້ມຄອງນຳໃຊ້ ລະບົບຊົນລະປະທານ, ປັບປຸງລະບົບການຜະລິດກະສິກຳ, ເຮັການຜະລິດແບບສຸມ, ຍົກຜະລິດຕະພາບການປູກຝັງ, ການລ້ຽງສັດ ແລະ ການລ້ຽງປາ. ຊຸກຍູ້ການລົງ ທືນທຸກພາກສ່ວນເສດຖະກິດ, ນຳໃຊ້ເຕັກນິກຫລັງການເກັບກ່ຽວ ແລະ ສົ່ງເສີມການປຸງແຕ່ງຜະລິດຕະພັນ ກະສິກຳ ຂະຫນາດນ້ອຍ ແລະ ຂະຫນາດກາງ ເພື່ອເພີ້ມມູນຄ່າ.
ຍຸດທະສາດສະເພາະດ້ານຄວນເນັ້ນຫນັກໃສ່: ນຳໃຊ້ຊົນລະປະທານທີ່ໄດ້ສ້າງຂື້ນ ຢ່າງມີປະສິດທິຜົນ ສູງ, ສ້າງຄວາມແຂັ້ມແຂງໃຫ້ຊົມຊົນ ໃນການຄຸ້ມຄອງນຳໃຊ້ລະບົບຊົນລະປະທານ, ປັບປຸງລະບົບການຜະລິດ ກະສິກຳ ທີ່ບໍ່ທຳລາຍສະພາບເວດລ້ອມ ໂດຍການຳໃຊ້ເຕັກນິກ ປ້ອງກັນພືດແບບປະສົມປະສານ ແລະ ການຜະລິດກະສິກຳອິນຊີ, ເຮັດການຜະລິດແບບສຸມ, ຄົ້ນຄ້ວານຳໃຊ້ທົດລອງ, ທົດສອບສາທິດແບບບຸລິມະສິດ, ເລືອກເຟັ້ນເອົາຕິກນິກທີ່ເຫມາະສົມໃນເຂດຕ່າງໆ ເພື່ອຂະຫຍາຍອອກສູ່ ທາງກວ້າງ, ສົ່ງເສີມການນຳໃຊ້ແນວພັນພືດ, ກໍ່ສ້າງພະນັກງານລະດັບຕ່າງໆ ໂດຍສະເພາະພະນັກງານ ສົ່ງເສິມລະດັບເມືອງ, ນັກວິຊາການສະເພາະດ້ານຂອງແຂວງ ເພື່ອການສົ່ງເສີມຊາວກະສິກອນ ຕາມຄວາມຕ້ອງການຂອງເຂົາເຈົ້າ. ຊຸກຍູ້ການຜະລິດສິນຄ້າ ເພື່ອຄ້າຂາຍຕາມຊາຍແດນ ກັບປະເທດໃກ້ຄຽງ, ປັບປຸງອອກລະບຽບການ ໃນການດຳເນີນທຸລະກິດ, ສົ່ງເສີມດ້ານການຕະຫລາດ ຕາມກົນໄກຕະຫລາດ ທີ່ມີຫລັກການ
